Lo pésimo en su salsa

4 Jun

Desorden de cabezas. Realidades perdidas. Una caja llena de nervios. Falta de espacio y frustración. Un café con leche, por favor. Y un nido de alas para volar. Té angustiado en azúcar. Tarde negra sin luz, sin brillo. Tarde. Madera empapada en agua. Interrogantes a la vista. Interrogantes de hierro oxidado. Pena. Rabia. Confusión. Miedo eléctrico. Falta aire. Me ahogo. No basta respirar. Día de otoño como otro. Pero éste es peor. Pero ya veo un rayo de sol ahí, a lo lejos. Ven a mi y en paz. P.D. A parte de lo fome del post de hoy, a ver qué talquino sabe de dónde sale la foto que puse hoy… mmm

3 thoughts on “Lo pésimo en su salsa

  1. Després de la tempesta sol venir la calma. No perdis l’esperança. Una abraçada.

  2. Recordes una frase que t’agrada molt que diu… “Cada dia surt el Sol, només l’has de saber esperar”. Ànims i amunt !!! Una besada gran d’oso amoroso! amunt! amunt! amunt!

  3. Cheer up! dear Cata.
    For your quotes, a piece of a song:
    “aunque no lo veamos… el sol, siempre está…”

    Salut!

    Paul

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.